DEN HAAG (11 januari 2022) – Het Rijksmuseum is van plan om de historische term Bersiap bij de aankomende expositie Revolusi! te censureren. Volgens de Indonesische gastcurator Bonnie Triyana zou de term “racistisch” zijn. Onder (Indische) Nederlanders wordt met verbijstering gereageerd op de plannen. “Ik word hier fysiek onpasselijk van” laat Hans Moll, voorzitter van Federatie Indische Nederlanders (FIN), weten. Moll doet aangifte tegen deze “krankzinnige en stuitende vorm van Bersiap-ontkenning”.
Het begrip Bersiap heeft volgens Triyana een “sterk racistisch lading” wanneer het doelt op “het geweld dat tijdens de revolutie plaatsvond tegen Nederlanders”. Dat geldt te meer nu bij die term “altijd primitieve, ongeciviliseerde Indonesiërs als daders van de gewelddadigheden worden opgevoerd, wat niet geheel vrij is van rassenhaat” aldus de Indonesiër. Volgens de Soekarno-apologeet zijn het niet Indonesiërs die verantwoordelijk zijn voor de door hun gepleegde etnische zuivering op aanvankelijk vooral (Indische) Nederlanders, maar “het onrecht dat het kolonialisme creëerde en dat een structuur vormde van een op racisme gebaseerde hiërarchische samenleving die de exploitatie van de kolonie omhult”. Dat Indonesiërs in werkelijkheid duizenden (Indische) Nederlanders vervolgden om hun Nederlandse en/of Europese afkomst meldt Triyana niet. De uitspraken van Triyana zijn dan ook een stuitend schoolvoorbeeld van Bersiap-ontkenning en een nieuw dieptepunt in het toch al vijandige klimaat rondom de geschiedenis van voormalig Nederlands-Indië.
De uitlatingen zorgen voor een golf van verontwaardiging onder (Indische) Nederlanders, van wie de eerste generatie de gruweldaden vaak maar ternauwernood wist te overleven. Ook in politiek Den Haag wordt geschokt gereageerd. “Geschiedschrijvers zijn tegenwoordig niet bezig met beschrijven van geschiedenis, maar het herschrijven ervan. ‘Bersiap’ was strijdkreet Indonesiërs zelf” schrijft Derk-Jan Eppink (JA21) op Twitter. Ook zijn partijgenoot Annabel Nanninga reageert ontstemd. “Het is dat het onderwerp bersiap bepaald niet grappig is, anders was dit geschiedvervalsende (en uiteraard deels gesubsidieerde) geleuter ronduit lachwekkend”. Volgens Martin Bosma (PVV) zijn de ontwikkelingen “weer een bewijs dat onze musea in handen zijn van extreem-links” en is het Rijksmuseum “genocideontkenners”. Bosma heeft inmiddels Kamervragen gesteld aan de staatssecretaris van Cultuur en Media.
Bersiap (1945-1946) is Maleis voor “Wees paraat” of “Geef acht!”. Het is de strijdkreet van Indonesische (para)militaire organisaties en bendes, die vrijwel direct na de capitulatie van Japan dood en verderf zaaiden onder aanvankelijk met name niet-Indonesiërs in Nederlands-Indië. Gedurende deze uiterst gewelddadige periode zijn duizenden (Indische) Nederlanders op gruwelijke wijze gemarteld, verkracht en vermoord door Indonesiërs, vanwege hun Nederlandse en/of Europese etniciteit. Het exacte aantal Nederlandse slachtoffers is tot op heden onduidelijk. De schattingen variëren tussen de 5.000 en 30.000 doden en 15.000 vermisten. Ook Chinezen, Molukkers en andere groepen werden slachtoffer, al is onduidelijk hoeveel. Het geweld tegen én de moordpartijen op de burgerbevolking stopten niet na 1946, maar ging door tot eind jaren 40. Medio 1947 was er opnieuw sprake van een explosie van geweld, die ook wel wordt aangeduid als de Tweede Bersiap. Het was tegen deze achtergrond dat de regering in 1947 besloot om het leger grootschalig in te zetten in Nederlands-Indië.
Lees ook: Indië-onderzoeker Raben betrokken bij omstreden Bersiap-expositie Rijksmuseum
Update 12 januari 2021 19:45u:
Caroline van der Plas (BoerBurgerBeweging, BBB) noemt in een reactie het censureren van de historische term Bersiap “een klap in het gezicht van Indische Nederlanders”. De politica heeft dan ook geen goed woord over voor het Rijksmuseum dat gisteren besloot de term Bersiap te schrappen. “Het Rijksmuseum heeft de taak om de historie te laten zien. Die historie moet juist zijn en die wordt nu gewoon vervalst” signaleert Van der Plas. Volgens het kamerlid vormen de plannen van het museum “een volkomen miskenning van het leed dat is aangedaan”. Van der Plas zegt dit vaker te zien gebeuren. “Het lijkt wel alsof onze toekomstige generaties niet meer mogen weten wie waar verantwoordelijk voor is geweest. De geschiedenis wordt uitgewist”. Van der Plas vindt de aangifte tegen Triyana dan ook terecht. “In principe heeft iedereen het recht op vrije meningsuiting. Daar wil ik niet aan tornen, maar je moet niet een genocide gaan ontkennen” aldus Van der Plas.
Update 13 februari 2022 20:45u:
Derk Boswijk (CDA) noemt in een reactie het censureren van de Bersiap “een doodzonde”. “Ik vind dat het echt niet kan. Het doet tekort aan het leed dat geleden is bij heel veel mensen uit de Nederlands-Indische gemeenschap” aldus Boswijk. De parlementariër vindt het belangrijk dat men zich blijft uitspreken dat censuur “niet-normaal” en “onacceptabel” is. Volgens Boswijk raakt de geschiedenis steeds meer in de vergetelheid, waardoor mensen die soms er helemaal niets mee te maken hebben het op hun manier gaan inkleuren. Daarom is het zo belangrijk om continu die verhalen, die soms ook pijn doen, toch te blijven vertellen, maar wel in de juiste context”. Boswijk begrijpt dat mensen zich door het vijandige klimaat rondom Nederlands-Indië onveilig voelen. “Dat begrijp ik, maar tegelijkertijd wil ik wijzen naar verschillende Kamerleden die hier er gelukkig toch heel anders over denken en die ook voor jullie staan. Dat Indische gemeenschap is ontzettend belangrijk voor ons” aldus Boswijk.
Update 9 februari 2022 10:00u:
Het Openbaar Ministerie (OM) heeft zojuist bekendgemaakt dat het niet van plan is om de Indonesische Bersiap-ontkenner Bonnie Triyana te vervolgen voor zijn bizarre uitlatingen. Volgens het OM is er geen sprake van strafbare feiten, omdat de uitlatingen van Triyana “geen negatieve conclusie” over (Indische) Nederlanders “als geheel” zouden vormen. Bovendien zouden (Indische) Nederlanders geen ras zijn, maar louter een groep die zich zou onderscheiden “op basis van (…) een politiek of geschiedkundig standpunt”. Volgens FIN-bestuurslid en strafjurist Micha’el Lentze klopt die redenering niet en is de conclusie van het OM te kort door de bocht. Federatie Indische Nederlanders (FIN) start daarom een zogeheten artikel 12 Sv-procedure, zodat het Gerechtshof het Openbaar Ministerie (OM) kan dwingen om Triyana alsnog te vervolgen. Volgens FIN is een rechterlijke uitspraak onontbeerlijk in deze uiterst gevoelige zaak, die de rechtsorde schokte en maatschappelijk voor grote beroering zorgde.
Ik moet met jullie allemaal meeleven. Ik ben een Indonesiër, een Javaan. Ik vind ook dat “bersiap” moet worden genoemd zoals het is. De fouten moeten als fouten worden erkend, niet andersom. Het feit dat we een lange geschiedenis hebben is een ander verhaal.
Maar in het Javaans hebben we de uitdrukking “sing wis yo wis”. Laat het rusten. Wij als kinderen van alle betrokken partijen moeten onthouden wat er in het verleden is gebeurd en verder gaan voor betere dagen in de toekomst.
Mijn vrouw is ook de kleindochter van een Indo-Chinees in Malang die er zo uitzag, maar besloot een Javaanse naam te gebruiken. Zo heeft hun familie het overleefd.
Die oen Tryana heeft gelijk op 1 punt. “Bersiap” heeft inderdaad een racistische lading. Maar niet zoals hij het bedoelt. Bersiap was een EXPLOSIE van haat, lafheid en racisme vanwege de Indonesische massa tegenover mannen, vrouwen en kinderen die zich in een uiterst kwetsbare positie bevonden . Het negationisme van oen Tryana is verwerpelijk en ronduit misdadig. Het Rijksmuseum heeft zich hopeloos belachelijk gemaakt door die oen klakkeloos te volgen.
Wat een walgelijk sujet. Dat dit kan in Nederland. Het is om je kapot te schamen
Ik doe aangifte tegen BERSIAPONTKENNER BONNIE TRIYANA !
Ik heb nog een tip voor het Rijksmuseum. Laat een stalinist een tentoonstelling organiseren over de uithongering en onderdrukking onder zijn regime. Of een maoïst over de zuiveringen tijdens de culturele revolutie.
Historici van lik mijn vestje!
Ik krijg zo langzamerhand steeds meer genoeg van dat rasciscme geneuzel. Als een blanke iets doet o zegt, meteen emmeren over rascisme. Andersom, heb je een kleurtje dan mag er overloos op de “blanda’s” afgegeven worden.
Bersiap. Mijn vader was geboren in Cimahi waar de bergartillerie van ons K.N.I.L. gelegerd was. Zijn vader was hoofd van het magazijn aldaar. Hij en zijn familie waren geïnterneerd in verschillende jappen kampen, mijn vader in 2 kampen in Cimahi. Enfin bij de zogenaamde bevrijding ging mijn vader voor het eerst na dik 3jr met een vriendje die ook 16 was buiten het kamp, zwemmen in de beek. Zijn vriendje werd vanuit het struikgewas doodgeschoten door zo’n kut pelopor. Mijn vader wist te duiken en moest tijgerend weer terug naar de Jap, die hem nog geen 12 uur daarvoor dood zou laten hongeren. Want laten wij wel zijn, nog 3 mnd langer in dat kamp en velen waren bezweken door uitputting en honger. Een Nl familie die een plantage had ging tegen advies van anderen in terug en werd op niet minder dan beestachtige wijze vermoord. Etc etc etc. En laten wij het eens hebben over onze leuke Indonesïers die na hun zgn. “merdekka” miljoenen communisten in koelen bloede vermoordden lekker beschaafd zeg, adoe! Nog afgezien van het beroven het eigen volk door miljarden te verduisteren door die leuke presidenten aldaar. Zodat de gewone man nog steeds geen pensioen etc heef. En als wij Nl dan zulke uitwoners waren, jullie gebruiken nog steeds onze huizen, bruggen, spoorwegen, wegen, gebouwen vaak in bijna ongewijzigde staat incl belettering. Ik dacht dat Nl in ons Nl Indië op dat vlak meer goed gedaan heeft dan alle Indonesische regeringen te samen tot heden.
Kortom, Rijksmuseum maak je eigen Nl bevolking niet te schande, pleeg geen hoogverraad en de bersiap is en blijf de bersiap. Punt. Uit.
Een ander woord voor het Indonesische woord BERSIAP is GENOCIDE. En dat hebben de Indonesiers ook tegen mijn familie en die tegen mijn vrouw haar familie gepleegd. En dat willen ze nu gaan ontkennen. Shame on you!
De rillingen lopen mij over de rug
Ongehoord en pijnlijk dat getracht wordt het verleden van mijn ouders te ontkennen middels geschiedvervalsing.
Ik steun de aangifte.
Dit is bij de beesten af!
Ik ondersteun als (tweede generatie)dochter van de inmiddels overleden slachtoffers van de genocide deze aangifte. Dit is geschiedvervalsing onschuldige kinderen en vrouwen zijn vermoord op gruwelijke wijze omdat ze blank waren. Dit is ontkennen en herschrijven van de geschiedenis door een gesubsidieerde overheidsinstelling.
Geacht bestuur,
De aangifte ondersteun ik als kind van Indische Nederlanders, daar geboren in Bandoeng 11 oktober 1948. Als kind heb ik de moeite mogen ervaren van ouders die hun oorlogsverleden hebben verzwegen gedurende een lange tijd. Pas vlak voor zijn dood heeft mijn vader verteld over zijn kamptijd. Hij overleed op 47 jarige leeftijd vermoedelijk ook ten gevolge van deze tijd. Mijn Indische moeder begon pas te vertellen over de Bersiaptijd onder invloed van documentaires in de jaren zeventig van De Jong en de burgeroorlog in Servië in de jaren negentig. Om deze generatie te eren ondersteun ik de aangifte.
Ik ben 85 jaar oud en werd in 1947 bevriend met Evert v.d.Stok, wiens vader marineman was en in 1947 gerepatrieerd. Sinds mijn tiende was ik daardoor opgenomen in de Indische Gemeenschap. Zo ontmoette ik in 1956 mijn echtgenote Elsje en werd direct opgenomen in de warmte van een Indische familie met vele Indische tantes. Van hen hoorde ik de vreselijke verhalen over de Bersiap-tijd. In mijn eerste studiejaar 1955 had ik een baantje als chauffeur bij een handelaar in boemboe, die alle Molukse “tijdelijke” kampen in ons land langs ging voor de bevoorrading. Zowel zij áls de eerder gerepatrieerde Indische Nederlanders zijn door ons Nederlands Volk op een schandalige wijze ontvangen destijds.
Maar altijd eindigde die verhalen in “Adoe, laat maar”….. Het was té erg om aan herinnerd te worden. Ik hoop dat U nu dóórpakt met Uw aanklacht. Deze hypocriete eenzijdige tentoonstelling moet éérst aangevuld worden met de verhalen van de Indische Nederlanders, Molukkers en Indische Chinezen !
Dan pas kan dit een voor állen leerzame expositie worden !
Hierbij een antwoord op uw post, u noemt Evert van der Stok, wiens vader marineman was. Ik zou graag verder met u in contact willen komen om hierover van gedachten te wisselen.
Waarom, wel, Evert van der Stok was mijn vader, hij was in eerste instantie werkzaam als stuurman resp. kapitein bij de KPM, woonde toen in Ambon toen de oorlog uitbrak werd hij opgeroepen door de MLD, marine luchtvaart dienst en was vlieger/waarnemer op de Catalina vliegboten en gestationeerd in Ambon. Hij was niet gerepatrieerd in 1947. Maar na het jappenkamp in dienst bij de marine op de basis in Soerabaja, waar ik dus ook woonde, en heb daar met mijn familie de Bersiap-periode meegemaakt. Vermoedelijk heeft u contact gehad met mijn broer Evert, die woont nu in IDAHO in de verenigde staten. Mijn uw post goed doorgelezen, denk ik dat u Pim van der Lek moet zijn, als dat zo is, dat heb ik alle gegevens.
Heer Moll, u verwoordt precies zoals ik mij voel na het lezen van dit schandelijke betoog van Bonnie Triyana. Onpasselijk word ik er van. Walgelijk gewoon. Deze man dient met pek en veren uit ons Rijksmuseum te worden gejaagd.
Ik steun uw plan om aangifte te doen tegen de Bersiap -ontkenning.
Ik heb zelf in verschillende jappenkampen gevangen gezeten en heb de beriap periode meegemaakt, eerst in Malang, bij mijn oma thuis en later in de marinestad Soerabaja waar mijn vader was gestationeerd bij de MLD als vlieger waarnemer op de Catalina vliegboten.
Wat een enorme schande, het Rijksmuseum met name de directie is nog dommer dan onze ministers. Drees, die de in 1966 een verdrag heeft ondertekend met Soekarno;
(Het verdrag, Traktaat van Wassenaar ondertekend door de regeringen van Nederland en Indonesië. Doel: De Indonesische regering betaalt aan Nederland het bedrag van 689 miljoen gulden ter genoegdoening aan de Nederlandse staatsburgers, die huis, have en goed in Indonesië moesten achterlaten ten tijde van de repatriëring tussen 1947 en 1962. De Nederlandse regering heeft dit echter nooit aan de rechthebbenden uitbetaald.)
De bersiap periode is een onderdeel van dat verdrag. Wederom worden de Indische Nederlanders besodemieterd. Ik denk dat er meer achter de ontkenning zit, door deze vermoedelijk Indonische fanatiekelingen geregisseerde ontkenning zullen mogelijk weer “Indonesische nazaten” financiële claims gaan indienen om geld te krijgen voor de politionele acties van de Nederlandse strijdmacht in die jaren.
visum weigeren van deze malloot Bonnie Triyana.
Zum kotzen! Wat denkt deze griezel wel?
De Indonesische historicus Bonnie Triyana – hoofdredacteur van Historia I.D. – (die ook meedoet met het grote onderzoek IND 45-50) verwoordt aldus: “In Indonesië wordt de onafhankelijkheidsstrijd als een glorieus en heldhaftig verhaal verteld”, zegt Triyana. In de geschiedenislessen over deze periode is het aantal doden ondergeschikt aan het resultaat. Het is gewoon de prijs die we als natie voor onze onafhankelijkheid moesten betalen. De Indonesische soldaten, gevoed door nationalistische gevoelens, doodden tussen oktober 1945 en begin 1946 duizenden Nederlanders, Chinezen en Indo’s en alles wat leek op enige vorm van buitenlands gezag. Een groot deel van de slachtoffers bestond uit kinderen, vrouwen en ouderen. Het is belangrijk dat we ook deze kant van het verhaal gaan vertellen, Deze slachtoffers waren geen strijders, zij hoorden niet te sterven in deze oorlog.” Dit werd door Triyana een paar jaar geleden nog vermeld in zijn historisch tijdschrift. Vreemd, dat hij onder invloed van activisten (?) een radicalere mening is toegedaan.
Ik ondersteun ook de aangifte tegen Bersiap-ontkenner Triyana. Wat een schandelijke geschiedenis vervalsing. Heb de vreselijke Bersiap periode als 12jarige meegemaakt en ben nu zo intens verdrietig dat het weer wordt weggemoffeld. Ik ben razend, woedend en heb er verder even geen woorden meer voor.
Steun deze aangifte
Ik was jarenlang vriend van het Rijksmuseum maar heb zojuist mijn lidmaatschap opgezegd. Het is niet alleen deze meneer maar vooral ook directie en management van het Rijksmuseum die deze meneer zijn gang laten gaan. Deze meneer bevalt kennelijk delen van de geschiedenis niet en wist ze maar uit. Het is echt een gotspe dat de directie van het museum dit zomaar toelaat.
Als het woord “racisme” als argument wordt gebruikt schiet iedereen in een grote kramp in dit land en is blijkbaar alles mogelijk. Tot geschiedvervalsing aan toe.
Ronduit beschamend dit. Het Rijksmuseum mag wel inpakken nu
Ik heb gisteren deze e-mail naar het Rijksmuseum gestuurd:
“In de media zag ik dat het Rijksmuseum bij de tentoonstelling ‘Revolusi! Indonesië onafhankelijk’ de historische term ‘Bersiap’ in de ban doet, dit op verzoek van een Indonesische gastcurator.
Ik heb het bericht wel drie moeten lezen om het te geloven. Maar helaas, het is waar… En dat door het Rijksmuseum, hét museum van Nederland…
Dit is echt een dolkstoot in de rug van honderdduizenden (Indische) Nederlanders. Gelukkig heeft mijn vaders familie de slachtpartijen tijdens de Bersiap overleefd, anders had ik nu niet bestaan…
Afijn, ik wens jullie veel succes met jullie tentoonstelling, mij zal je er niet aantreffen, ik pas er voor om naar zo’n stuk geschiedvervalsing te gaan kijken”.
Ik steun uw plan om aangifte te doen tegen de directie van het Rijksmuseum dan ook van harte!
Ik steun ook uw plan om aangifte te doen tegen de Bersiap -ontkenning….
Wat een schandvlek. Het Rijksmuseum is af.
Eindelijk een organisatie die gewoon opkomt voor onze mensen. Hulde FIN!
Al vanaf mijn jeugd ken ik veel Indische Nederlanders, hoorde vreselijke verhalen over hoe ze in kampen overleefd hebben, over hoe familie is gemarteld of vermoord. Zag fotoboeken uit Indonesië, soms het enige wat men had kunnen meenemen. Op de middelbare school leerde ik onder meer over de Bersiap periode. Sinds zo’n tien jaar is het bon ton in bepaalde delen van de samenleving om op een geforceerde manier te spreken over Nederland in relatie tot andere culturen. Zoals ook termen als vooroordelen, belangen en dergelijke opduiken, naast de bekende andere termen. Het verleden moet uitgewist worden, Nederlanders moet een schuldcomplex worden aangepraat. Dit leidt tot een verdere, nodeloze, verharding van groepen in de Nederlandse samenleving.
Maar het ontkennen van misdaden tegen Nederlanders helpt er zeker niet aan mee om dat te verminderen.
ik ondersteun deze aangifte aktie.
Maar a.u.b. niet alleen tegen deze indonesische meneer, maar ook en VOORAL tegen het management van het Rijskmuseum.
Wees dus COMPLEET en duidelijk in de aangifte tegen wie en wat allemaal FOUT en KRENKEND is.