DEN HAAG (14 augustus 2023) – Een ruime meerderheid van Indische Nederlanders wil dat het bestuur van de Stichting Herdenking 15 augustus 1945 opstapt vanwege de prominente rol van de Indonesische ambassadeur tijdens de officiële ceremonie. Dat blijkt uit De Indische Peiling, die deze maand speciaal in het teken staat van de Nationale Indiëherdenking. In totaal hebben 2.674 respondenten aan de peiling deelgenomen. 64 procent van hen geeft aan dat het bestuur weg moet tegenover 21 procent dat opstappen nu niet nodig vindt. Op Twitter is men pessimistischer gestemd. Daar meent ruim 85 procent dat het bestuur beter nu zijn biezen kan pakken.
Indonesische ambassadeur
Het is dit jaar de tweede keer op rij dat de Indonesische ambassadeur een prominente rol inneemt tijdens de Indiëherdenking, door direct na de krans van demissionair premier Mark Rutte een bloemstuk te leggen bij het Indisch Monument. De nieuwe rol voor de ambassadeur is voor veel Indische Nederlanders zeer kwetsend, omdat zij zowel tijdens de Tweede Wereldoorlog als de daaropvolgende Bersiap zwaar hebben geleden onder Indonesisch racisme én terreur. Het is al langer een publiek geheim dat veel Indische Nederlanders begrijpelijkerwijs grote moeite hebben met de aanwezigheid van de Indonesische ambassadeur bij de Indiëherdenking, vooral omdat Indonesië haar rol bij de Tweede Wereldoorlog en de Bersiap tot op heden ontkent, bagatelliseert en vergoelijkt. Het land viert tot op de dag van vandaag zelfs haar oorlogsmisdadigers.
87 procent van de respondenten zegt dan ook slachtoffers en nabestaanden te begrijpen die de prominente rol van de Indonesische ambassadeur als een nieuwe klap in het gezicht ervaren. Ruim 74 procent vindt de nieuwe rol daarom ongepast en 75 procent meent dat die rol moet worden herzien. Over de wijze waarop de nieuwe rol tot stand is gekomen is ook veel kritiek. Ruim 85 procent vindt dat het bestuur van de herdenkingsorganisatie incorrect heeft gehandeld door de gevoelige wijziging niet eerst te bespreken met slachtoffers en nabestaanden. 58 % procent zegt dat het bestuur daarmee is gezwicht voor intimidatie en geweld. Zij refereren daarmee onder andere aan de aanslag op het Indisch Monument drie jaar geleden. (Pro-)Indonesische activisten bekladden toen daags voor de Nationale Indiëherdenking het monument met beledigende en racistische leuzen.
Beveiliging
Van de respondenten vindt een ruime meerderheid dat er onvoldoende wordt gedaan om het Indisch Monument in Den Haag te beschermen. Ruim 86 % is van mening dat het monument permanent zou moeten worden beveiligd, bijvoorbeeld door middel van camerabewaking, om zo een nieuwe aanslag te voorkomen. De Stichting Herdenking 15 augustus 1945 gaf eerder bij monde van bestuurslid John Sijmonsbergen nog aan geen beveiliging te willen, omdat er dan “zo’n situatie als bij Joodse instellingen” zou ontstaan. Van de respondenten vindt 85 % dat een onbegrijpelijk argument.
Aanpassingen
Maar weinig Indische Nederlanders blijken voorstander van het aanpassen van de herdenking. Volgens radicale antikoloniale activisten zou de Nationale Indiëherdenking “koloniaal” zijn. Van de respondenten is 95 procent het daarmee oneens. 83 procent vindt het dekoloniseren van de Indiëherdenking dan ook geen goede zaak. Onder respondenten blijkt voorts brede ergernis over de toenemende verindonesering van hun herdenking, die volgens 43 procent tot uiting komt in de prominente rol van de Indonesische ambassadeur, gevolgd door het meer en meer schrappen en wijzigen van rituelen (23 procent), zoals de vaandelwacht van het Van Heutsz-regiment, en het gebrek aan aandacht voor dadergroepen (10 procent). Wat dat laatste betreft zegt 47 procent dat tijdens de herdenking de met Japan collaborerende Indonesiërs meer moeten worden benoemd.
Aandacht
83 procent meent dat er sowieso in Nederland te weinig aandacht is voor de Tweede Wereldoorlog in voormalig Nederlands-Indië en de slachtoffers van de Japanse bezetting. Die gebrekkige aandacht wordt goed geïllustreerd door de afwezigheid van de Koning bij de herdenking. Hij komt slechts eens in de vijf jaar. Ruim 75 % van de respondenten vindt dat Koning Willem-Alexander eigenlijk ieder jaar aanwezig zou moeten zijn. Ook zeggen respondenten dat er tijdens de herdenking meer aandacht zou moeten zijn voor het leed van (Indische) Nederlanders (60 procent), gevolgd door meer aandacht voor Molukkers, Timorezen en Papoea’s (22 procent) en Nederlands gezinde Indonesiërs en dwangarbeiders (romoesja’s, samen 10 procent).
Vlaggen
Opvallend is verder dat van de respondenten die zeggen te herdenken (93 procent), slecht 36 procent zegt te vlaggen. Indische Nederlanders die vlaggen doen dat in kleine meerderheid volgens het officiële vlagprotocol, door de vlag in top te hangen (54 procent), tegenover 46 procent van de respondenten die de vlag halfstok hangt. Het illustreert treffend het ambigue karakter van de dag, waarop Nederland officieel het einde van de Tweede Wereldoorlog viert, maar waarop voor veel Indische Nederlanders geen einde kwam aan het geweld, omdat vrijwel direct de bloedige Bersiap aanbrak.
Dit bestuur is knettergek
Meer dan terecht
Ook een trap na voor mijn overleden vader , gemarteld door de Jappen ,nooit een soldij ontvangen en dan nog de poppenkast bij de Indië herdenking……….ik begrijp werkelijk niet wat het bestuur bezielt om te heulen met deze politieke propaganda
Koning Willem Alexander en premier Rutte putten zich uit in excuses aan de nabestaanden van de Nederlandse slaven en de nabestaanden van Indonesische slachtoffers tijdens de politionele acties van het Nederlandse leger. De nabestaanden kunnen rekenen op flinke financiële vergoedingen. Goede sier maken naar het buitenland met excuses en schadevergoedingen. Maar de nabestaanden van de KNIL- militairen wachten nog steeds op het achterstallige soldij. Zij kunnen stikken. Overigens, Indonesië heeft nog nooit excuses gemaakt voor de vermoorde Nederlanders tijdens de Bersiap, laat staan dat ze spreken over schadevergoeding aan nabestaanden.
Indië-herdenking Den Haag!?
Mijn familie werd ver naar achteren gedrukt, naar de toiletten!
De bobo’s moesten immers in beeld!!
Gelukkig hebben wij onze eigen herdenking op de Dam in Amsterdam! Daar GÉÉN bobo’s, maar betrokkenen centraal!!
Mijn grootste bezwaar tegen die Indonesische ambassadeur ligt niet in het verleden, maar in het heden!!!
Al 60 jaar worden mijn vrienden de Papua’s door Indonesië onderdrukt.
Bah.
Die Indië-herdenking is allang geen ‘herdenking’ meer, maar een politiek feestje!
Met een zielig gezicht, z.g. ‘aangedaan’ is goed voor je imago! Levert misschien stemmen op, kost in ieder geval GÉÉN stemmen.
Bah.
goed punt!
Kan De Graaf niet zijn eigen feestje verzieken?
Kijk dat zooitje zelfvoldane proleten eens glunderen. De ijdeltuiten. Ondertussen breken ze de herdenking waar wij al die jaren voor hebben geknokt in een handomdraai af. Wat een ongelooflijke schoften.
Waarom moet D66 op tal van plaatsen deze periode in het algemeen en de Indië-veteranen in het bijzonder, keer op keer op de ziel trappen. Het wegmoffelen van de Bersiap en het stelselmatig proberen onderuit te halen van de Nederlandse Krijgsmacht brengt diepe wonden toe. Heeft de heer Frank Marcus enigszins een idee in welk apart gezelschap hij terecht is gekomen? Mijn vroegere respect voor u verdwijnt.
Doe de geschiedenis recht. Het is al erg genoeg dat hooggeleerde heren goedbetaald bereid zijn om citaten aan te passen om hun woke gelijk te kunnen halen. Dat herhaal ik graag met de boeken in de hand en twee vingers in de lucht.
Wat een tuig
Ja vind je het gek. Het is ook een idiote zet van dat bestuur