DEN HAAG (28 februari 2024) – Albert Nicolaas Helm, Albert Klein, Hemmo de Jonge, Willem Wilhelmus Jansen, Rudolf van der Werf, Bernardus van Zanen…. Insprekers in de Haagse raad vroegen op bijzondere wijze aandacht voor het vooralsnog uitblijven van het beloofde Bersiap-monument in Den Haag. Door de namen te noemen van honderden slachtoffers die zijn omgekomen tijdens de Bersiap, de gewelddadige periode die direct volgde na de capitulatie van Japan in voormalig Nederlands-Indië. Er werden vlak na de Tweede Wereldoorloog naar schatting tussen de 5.000 en 30.000 Indische Nederlanders door Indonesiërs vermoord.
Lees verder bij De Telegraaf.
In het Haags debat werden namen van slachtoffers genoemd die omkwamen in de Bersiap tijd maar geen Bersiapslachtoffers konden zijn, zoals degenen die na de capitulatie 15 augustus 1945 alsnog aan de gevolgen van de Japanse internering stierven. Zij zijn eigenlijk oorlogsslachtoffers.
Het D66-raadslid Andrew van Esch (Indo) is er persoonlijk bij betrokken. Zijn vaders moeder (de oorlogsweduwe Van Esch-Doornweerd) , drie zusjes en broertje verdwenen in Juni 1946 in Soerakarta/Solo. Verdwenen/ontvoerd betekende in die tijd vermoord. Van Esch weet nog steeds niet waar zijn verdwenen familieleden zijn begraven, vermoedelijk in één van de twee (Europese) begraafplaatsen in Soerakarta.
Opmerkelijk is dat de familie Van Esch (5) niet in door historici goedgekeurde Bersiap periode stierven (oktober 45-maart 46). Maar er stierven tientallen Indo-Europeanen zogenaamde “Buitenkampers” buiten de officiele Bersiap periode in “Beschermingskampen” in Soerakarta.
Dit is in tegenspraak met wat Mary C. van Delden beweert in haar boek “De Republikeinse kampen in Nederlands-Indie”. Zij “vergeet” in haar laatste boek de tientallen sterfgevallen in de Beschermingskampen in Soerakarta te benoemen, zie “De andere kant van de Bersìap” (2024). Over zulkgelijke gebeurtenissen in “Beschermingskampen” zal binnenkort een artikel verschijnen.
We wachten nu al veel te lang op dit monument. Het had er allang moeten zijn
Ontroerend
Wat mooi!
Met dank aan Richard de Mos voor zijn Maju Terus Teman Richard. Bèta seng lupah