Taihuttu wil kritiek op film uit de lucht

DEN HAAG (23 april 2021) – De regisseur van de controversiële film De Oost, Jim Taihuttu, is het spuugzat dat zijn nieuwste film wordt overschaduwd door kritiek. Via zijn platenlabel Barong Family blijkt hij te hebben geprobeerd om een kritisch item van Federatie Indische Nederlanders (FIN) uit de lucht te halen.

Het gaat om een journalistieke productie uit januari 2021, waarin de Indonesische financiële betrokkenheid bij de film wordt blootgelegd en dat onder andere is gepubliceerd op Youtube. Daaruit volgt dat zeker drie in Jakarta gevestigde bedrijven de “anti-Nederlandse propagandafilm” mede hebben gefinancierd. Het gaat om Ideosource Entertainment, BASE Entertainment en Kaninga Pictures, waarbij de Indonesische durfkapitalist Andi Boediman een sleutelrol speelt als beheerder van een filmfonds dat kapitaal werft voor de productie van films met een Indonesisch perspectief. Alhoewel de Nederlandse producent de onthullingen heeft bevestigd, moest van Barong Family het item dus toch worden verwijderd. Vandaag werd bekend dat Youtube niet meegaat in de wensen van het platenlabel. Daarmee blijft de journalistieke productie gewoon beschikbaar.

Het nieuws is pikant, omdat het een poging lijkt de vrijheid van meningsuiting in aanloop naar de première van de film te beperken. Sinds de producent vorig jaar een eerste opzienbarende trailer publiceerde, is de film over de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog (1947-1949) onderwerp van een hevig maatschappelijk debat. Dat komt onder andere doordat in de trailer Nederlandse militairen zijn afgebeeld in zwarte uniformen, KNIL-kapitein Raymond Westerling een snor draagt en gebruik wordt gemaakt van een gotisch lettertype. Het zou allemaal verwijzen naar Nazi-Duitsland en zorgden voor woedende reacties onder Indië-veteranen, Indische Nederlanders en Molukkers. Tegenover EenVandaag liet de producent weten de ophef “voorbarig” te vinden. De film zou zogenaamd “een multiperspectieve benadering op de koloniale geschiedenis” vormen.

De vraag is echter hoe houdbaar die stelling is. Nadat FIN onthulde dat de film mede is gefinancierd vanuit Indonesië, bleek later zelfs dat de Indonesische overheid nauw betrokken is bij een van die investeerders. Of Indonesië ook invloed heeft uitgeoefend op de inhoud van de film is onbekend, maar het is onwaarschijnlijk dat vanuit Indonesië een film wordt gefinancierd, die kritisch staat ten aanzien van de Indonesische geschiedenis. Uit een tweede trailer blijkt dat ook. Daarin wordt – in strijd met historische feiten – onder andere gesteld dat Nederland militairen naar Nederlands-Indië zijn gestuurd “om de Indonesische vrijheidsstrijd neer te slaan”, terwijl zij in werkelijkheid vooral zijn gestuurd om een eind te maken aan de Bersiap. “Dat de makers nu ook pogen kritische geluiden in Nederland de kiem in te smoren is zeer verontrustend” aldus FIN-voorzitter Hans Moll.

Tags: De Oost.

6 thoughts on “Taihuttu wil kritiek op film uit de lucht

  1. De film is een vooropgezet plan om de Indische gemeenschap te verIndonesieren. Geschiedvervalsing is daarbij onmisbaar

  2. Wat een hork. Dat je pro-Indonesisch bent is tot daar aan toe, maar dat je ons dan ook nog monddood probeert te maken is een grove schande.

  3. Wat ik me altijd al heb afgevraagd is waarom deze Molukker over de eenheden van kapitein Westerling zoveel leugens verspreidt, nb afkomstig uit de oorlogspropaganda koker van de Indonesiërs, terwijl 90% van die mensen uit Molukkers bestond. Is dit nou het bekende stockholmsyndroom?

    1. De tijden zijn veranderd v.w.b. de Molukkers en Molukse beweging. De meerderheid in KNIL was Javaans. Vanwege de Protestantse godsdienst werden de Molukkers ingezet als elitesoldaten. Hun ontslag uit KNIL en Nederlands leger voelde daarom als verraad. Omdat in Nederland de linkse politiek niet meeging met de Molukse zaak (o.a. RMS en terugkeer naar Molukken) ging de Molukse gemeenschap zelf welzijnsorganisaties oprichten. De jaren 60, 70 en het begin van de jaren 80 stonden in het teken van activisme, emancipatiebewegingen en protest. Hierbij is men vaak bekend met de vrouwenbeweging (die samen gaat met de zwarte vrouwen beweging, b.v. v.w.b. racisme), de kraakbeweging en de antikernenergiebeweging. Tegelijkertijd stonden met de nieuwe migratiebewegingen die jaren dus in het teken van emancipatie en protest van de soms minder gehoorde stemmen. Daarbij zien wij dat de 3e generatie terug gaat kijken op de Alfoerse cultuur, dekolonisatie, verdieping van de geschiedenis. Vanuit andere perspectieven wil men hulp bieden aan de Molukken, in meer contact met de Molukken en Indonesie. Deze generatie is zich gaan inzetten voor de Molukse gemeenschap op hun manier. De relatie met de Molukken wordt anders. Vandaar de veerkracht en emancipatie in de gemeenschap, die leidt tot een andere gemeenschap en andere identiteit. (Bron: Emancipating History, verhalen van Molukse emancipatie en protestbewegingen in Nederland).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *