Indische Nederlanders zijn etnische Nederlanders met een familiegeschiedenis in het voormalige Nederlands-Indië. Deze groep kan worden onderverdeeld in twee subgroepen, namelijk Indo‘s en Totoks. Indo’s zijn nazaten van Europeanen met een gedeeltelijk Aziatische achtergrond; het resultaat van een Europese (stam)vader en een (Zuidoost-)Aziatische voormoeder. Totoks zijn Europeanen die zich in Azië niet hebben vermengd.
De geschiedenis van deze groep Nederlanders gaat in Nederlands-Indië terug tot omstreeks 1600 toen de eerste Europeanen handelsposten vestigden in de Indische archipel. Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren zij, binnen en buiten de Japanse interneringskampen, doelwit vanwege hun Nederlandse c.q. Europese etniciteit. Ook gedurende de daaropvolgende Bersiap werden deze Nederlanders vervolgd om hun Nederlandse of Europese afkomst.
Na de onafhankelijkheid van Indonesië moesten Indische Nederlanders het voorheen Nederlands overzeese grondgebied gedwongen en soms ook halsoverkop verlaten. Sedertdien leven zij in diaspora. Veel Nederlanders repatrieerden naar hun vaderland, maar ook Amerika, Australië en Canada waren populair.