Nederlands-Indië is sedert 1800 de officiële naam van het voorheen Nederlands overzeese grondgebied in Azië en omvat het gebied dat nu Indonesië wordt genoemd. De naam kwam reeds in de jaren 1620-1622 voor in stukken van de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC).
Na de capitulatie van Japan op 15 augustus 1945 riepen Indonesische nationalisten op 17 augustus 1945 de Republiek Indonesië uit. Vanaf dat moment waren de daar aanwezige Nederlanders vogelvrij. Het weerzinwekkende geweld dat tijdens de Bersiap op (Indische) Nederlanders werd gepleegd door Indonesische fanatiekelingen, maakte duizenden slachtoffers en leidde tot gedwongen repatriëring en wereldwijde diaspora van Indisch Nederland.
Op 27 december 1949 kwam er een einde aan het Nederlandse gezag in Indië en werd Nederlands-Indië officieel opgeheven. Op het Paleis op de Dam in Amsterdam en in het paleis van de Gouverneur-Generaal in Batavia werd de Akte van Soevereiniteitsoverdracht getekend. In Amsterdam gebeurde dat door koningin Juliana en de kersverse Indonesische premier Hatta.