
OPINIE (13 augustus 2021) – Vijftien augustus komt er weer aan. Een beladen dag voor Indisch Nederland. Op 15 augustus 1945 geeft Japan zich over. Daarmee is formeel de bezetting van Nederlands Oost-Indië ten einde. Indië heet nu ‘bevrijd’ te zijn, maar de werkelijkheid is anders.
Zeker 25.000 (Indische) Nederlanders verliezen tijdens de Japanse bezetting het leven. Voor hen die deze bezetting overleven betekent de capitulatie echter geen einde aan de nachtmerrie.
Op 17 augustus 1945 roept Soekarno de Republiek Indonesië uit. Het is het startsein voor de Bersiap, waarbij naar schatting nog eens tussen de 5.000 en 30.000 (Indische) Nederlanders door Indonesiërs op vaak gruwelijke wijze worden vermoord. Die slachtoffers verdienen ook met respect te worden herdacht.
Helaas proberen ‘antikoloniale’ activisten ieder jaar weer de 15 augustus-herdenking nog ‘inclusiever’ te maken. Zo zouden we ook de tijdens de bezetting omgekomen Indonesiërs moeten herdenken. (Dat zijn vele honderdduizenden HM) Zelfs Indonesiërs die daarna, tijdens de dekolonisatieperiode tussen 1945-1949 door Nederlandse militairen zijn gedood, hebben volgens deze activisten recht op de 15 augustus herdenking. Een oproep die uiting geeft aan de huidige excuus-cultuur en in het verlengde ligt van de wens Nederland aan de schandpaal van het kolonialisme te nagelen.
Dit morele gemorrel aan de Indiëherdenking is misplaatst en smakeloos. De Indiëherdenking is er in de eerste plaats voor de (Indisch-)Nederlandse slachtoffers.
Natuurlijk hebben de miljoenen (mede door Soekarno) geronselde romoesja (‘arbeidsvrijwilligers’) en heiho (hulpsoldaten) recht op herdenking. Dat geldt evenzeer voor de Indonesiërs, die door hun landgenoten tijdens de Bersiap zijn vermoord op verdenking van sympathie voor Nederland, of voor vervolgde Chinezen en christelijke Indonesiërs. We moeten ons hierbij realiseren dat de Bersiap ook een wanordelijke strijd is geweest van en tussen radicale jongeren, criminele bendes, nationalisten, jihadisten en communisten tegen elkaar, tegen het Indonesische leger en tegen de Nederlanders. Maar moeten wij op 15 augustus alle slachtoffers die daarbij zijn gevallen herdenken? Houd de Indiëherdenking toch gewoon Nederlands.
En wie en wat herdenkt de Indonesische ambassadeur eigenlijk op die dag? De afgelopen jaren zit hij steevast op de eerste rij bij de herdenking. In Indonesië is geen aandacht voor de door Indonesiërs gepleegde moorden op weerloze Nederlandse en Indonesische burgers tijdens de Bersiap. Indonesië weigert die gruwelijkheden te erkennen en daarvoor excuses aan te bieden. Zolang Indonesië volhardt in die weigering kan met recht vraagtekens worden gezet bij de aanwezigheid van de Indonesische ambassadeur bij onze Indiëherdenking.
Hans Moll, voorzitter Federatie Indische Nederlanders (FIN)
Bron: De Telegraaf
!!! Lees dit stuk van @kalemol :’Inclusiviteit maakt meer kapot dan je lief is’ https://t.co/so3qALNTvD via @telegraaf
— Theodor Holman (@TheodorHolman) August 13, 2021