DEN HAAG (22 juli 2022) – Het is vandaag precies 75 jaar geleden dat de regering besloot om de Nederlandse Krijgsmacht grootschalig in te zetten in het toenmalige Nederlands-Indië. Op 21 juli 1947 begon daarmee de eerste Politionele Actie. De officiële opdracht was de “rust en orde te herstellen” in de toen door chaos en geweld geteisterde archipel.
De militaire inzet kwam pas na de Bersiap, dat Maleis is voor “Wees paraat” of “Geef acht!”. Het is de strijdkreet van Indonesische (para)militaire organisaties en bendes, die vrijwel direct na de capitulatie van Japan dood en verderf zaaiden onder aanvankelijk met name niet-Indonesiërs in voormalig Nederlands-Indië. Gedurende deze uiterst gewelddadige periode, waarvan de hoogtijdagen in ieder geval in de steden liep vanaf september 1945 en begin 1946, zijn duizenden (Indische) Nederlanders op gruwelijke wijze gemarteld, verkracht en vermoord door Indonesiërs, vanwege hun Nederlandse en/of Europese afkomst. Het geweld tegen én de moordpartijen op de burgerbevolking stopten niet na 1946, maar ging door tot eind jaren 40. Medio 1947 was er opnieuw sprake van een explosie van geweld, die ook wel wordt aangeduid als de Tweede Bersiap.
Het exacte aantal Nederlandse (burger)slachtoffers dat tijdens de Bersiap is gevallen is tot op de dag van vandaag onduidelijk. De schattingen variëren tussen de 5.000 en 30.000 doden en 15.000 vermisten. Ook Chinezen, Molukkers en andere bevolkingsgroepen werden slachtoffer, al is onduidelijk hoeveel. Het was tegen deze achtergrond dat Nederland in 1947 besloot om in Nederlands-Indië de Krijgsmacht grootschalig in te zetten – ook wel eufemistisch bekend als de Politionele Acties – en zo de “rust en orde te herstellen”. In totaal werden daarbij ruim 200.000 militairen ingezet, waaronder 120.000 dienstplichtigen en 20.000 oorlogsvrijwilligers uit Nederland en 60.000 militairen van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL). Tussen 1945 en 1962 sneuvelden in totaal 6.300 militairen. Aan Indonesische zijde zouden 100.000 doden zijn gevallen, al wordt bij dat aantal volgens critici onvoldoende rekening gehouden met slachtoffers die door Indonesisch geweld onderling zijn gevallen.
nice!
Inderdaad de bersiap kan en mag niet vergaan.
nice meeeh
Ben een nazaat van een van de eerste mariniers die voet aan land zette na dat de Engelsen van Oost Java weggingen. Ben van mening dat de Indonesische bevolking door de Japanners in hun aanwezigheid al zijn opgehitst en geïndoctrineerd werden. De eenvoudige bevolking had alleen aan een wrede leider genoeg om er helemaal voor te gaan. Het is aan de Indonesiërs zelf of ze eervol deze geschiedenis gestalte willen geven of dat het nog een eeuw zou kunnen duren voor het in de vergetelheid geraakt. Punt blijft natuurlijk altijd dat er mensen op terug zullen kijken, eervol of oneervol is dan de conclusie. Die daarmee de geschiedenis van het volk gaat vertegenwoordigen. Ondanks de onafhankelijkheidspijn, heeft Indonesië jaren geleefd in relatieve rust en met productienormen, waardoor velen een normaal hebben gehad.
Inderdaad mag de Bersiap nooit vergeten worden. Er moet zelfs veel meer aandacht voor komen. En die excuses van WA en die slappeling Rutte mag hij nog aan de nog in leven zijnde veteranen geven en aan hun kinderen, die geleden hebben en nog lijden onder het trauma van hun vaders.
De Bersiap mag nooit vergeten worden. Dat WA en Rutte hun excuses hebben aangeboden is niet goed te praten. Zij hebben de Indischen overal ter wereld hiermee zwaar beledigd. Er moet juist meer aandacht worden geschonken aan de Bersiap en helemaal aan het feit dat de peloppors hiermee zijn begonnen en tien duizenden (Indo) Europeanen op gruwelijke wijze hebben vermoord.
Ja, wij moeten vergeven, maar mogen nooit vergeten!
nice!!
Inderdaad. De Bersiap mag nooit vergeten worden.